keep Dr. Dimm

MK

Poniższy artykuł został napisany przez znanego rumuńskiego dogmana Doktora Dimm. Tekst został opublikowany na łamach oficjalnej strony internetowej kennelu Dr. Dimm w roku 1998 r. Dr Dimm współpracuje z najlepszymi dogmanami świata (takimi jak Fat Bill i Scott Nelson) i stanowi niekwestionowany autorytet w zakresie wiedzy o psach walczących. Ponieważ na naszym forum walk psów nie popieramy (nie wspomnę już, że jest to przestępstwo) więc z całego keepu wybrałam najważniejsze fragmenty dotyczące utrzymania psa w odpowiedniej kondycji. Keep jest także pomocny w przygotowaniu psa do zawodów.

ŻYWIENIE
Należy karmić psy w sposób tak prosty jak tylko możliwe i nie używać żadnych proszków poprawiających wygląd psa.
Najlepiej zacząć żywienie najlepszą suchą karmą dostępną w sklepach. Wszystkie wysokogatunkowe karmy są dobre. Ja używam suchej karmy Purina Pro Plan Performance. Jako źródło tłuszczu dobrze jest dodać nieco oleju kukurydzianego oraz brązowego pszenicznego chleba, który pełni rolę uzupełniającego źródła węglowodanów. Jako dodatek można zastosować również 2-4 uncji surowej wątroby cielęcej ze względu na zawartość witamin z grupy B i żelaza. Te składniki są niedrogie i efektywne.
45-cio funtowy pies powinien otrzymać w przybliżeniu 2-3 filiżanki suchego Pro Performance Plan, 2-4 uncji surowej wątroby cielęcej, dwa plasterki chleba pszenicznego polane jedną łyżką stołową oleju kukurydzianego. Pies powinien otrzymać taki posiłek raz dziennie zaraz po odpoczynku po treningu.
Karmienie powinno się odbywać codziennie o tej samej porze. NIGDY nie należy dokarmiać psa słodyczami, kandyzowanymi syropami i innymi tego typu produktami - zaskutkuje to wysokim poziomem cukru we krwi. Następnie, gdy "napędzające" cukry zaczną ulegać rozkładowi pies zacznie gwałtownie tracić na sile i energii. Jest to tzw. "cukier wysoki" czyli szkodliwy. Tego typu błąd nazywany "sugar high - sugar crash".
Wątrobę cielęcą można kupić w supermarkecie albo od rzeźnika. Należy podzielić wątrobę na plasterki o wadze od 2 do 4 uncji, zawinąć w plastikowe worki i zamrozić. Codziennie rano - jeden plasterek należy wyciągnąć z lodówki, tak aby na czas karmienia nie był zmrożony.
Nie pozwalaj psu żuć kości zwierzęce, ponieważ to stępia jego zęby, a kawałki kości zalegają w gardle psa albo jelitach. Można dawać psu grubą skórę zwierzęcą do żucia lub imitacje kości wykonane z niegarbowanej skóry. Takie imitacje kości można kupić w sklepach.
Dieta i źródła pochodzenia produktów nie powinny się zmieniać w czasie przygotowania do zawodów (keep). Każda zmiana w diecie może spowodować biegunkę. Należy za wszelką cenę unikać zmian w żywieniu psa.

TRENING
Mój program treningowy w przeciwieństwie do wielu innych programów, opiera się przede wszystkim na treningu siły, a dokładniej na wytrzymałości. Jednym z założeń jest również uniknięcie przetrenowania poprzez zastosowanie szerokiej gamy ćwiczeń i sporej dawki odpoczynku. Rozmaitość ćwiczeń uchroni psa przed znudzeniem i potrzyma w nim zapał do pracy.
Ćwiczenia dzielę na trening siłowy lub wytrzymałościowy. Często zmieniam cykle treningowe, oto kilka przykładów:

TRENING SIŁOWY
* Chodzenie z psem na smyczy - pies ciągnie smycz. (leash-leash walking)
* Pies ciągnie łańcuch - idę obok psa (chain pulling)
* Pies biegnie z łańcuchem - jadę obok na rowerze lub w samochodzie (chain pulling)

TRENING WYTRZYMAŁOŚCIOWY (kondycyjny)
Bieżnia
Bieg na smyczy obok samochodu albo roweru
Frisbee albo softball
Pływanie
Spring pole

Należy pamiętać aby trening siłowy był przeprowadzany w taki sposób, by pozwolić mięśniom psa na regenerację i odbudowę. Nazajutrz po treningu siłowym - należy zaplanować dzień odpoczynku lub trening kondycyjny. Trening siłowy należy postrzegać w kategoriach ludzkich porównując go do podnoszenia ciężarów. Jeśli trening taki skierowany jest na tę samą grupę mięśni dzień po dniu - powoduje to więcej spustoszeń w organizmie niż pozytywnych rezultatów. Różne typy treningu siły rozwijają różne partie mięśni, chociaż ćwiczenia wydają się podobne.
Jako przykład podam dwa ćwiczenia: pies ciągnie łańcuch i pies ciągnie przewodnika na smyczy. Opór który pies pokonuje znajduje swe przyłożenie pod różnymi kątami, co skutkuje rozwojem różnych mięśni. Różnorodność ćwiczeń w treningu siłowym wynika zarówno z potrzeby rozwoju różnych grup mięśni, jak również z potrzeby zapobieżenia zjawiska znudzenia i znużenia psa jednostajnymi, wyczerpującymi ćwiczeniami.

Trening wytrzymałościowy (kondycyjny) uchroni twojego psa przed zmęczeniem podczas zawodów. Tak więc trening kondycyjny to podstawa! Należy stopniowo zwiększać intensywność treningu kondycyjnego, tak aby jego punkt kulminacyjny osiągnął szczyt w siódmym dniu przed zawodami.
W początkowej fazie - polecam spacery z psem, gdzie pies pracuje na smyczy od dziesięciu do piętnastu minut. Stopniowo zwiększamy czas pracy, aż osiągniemy pułap ok. jednej godziny w czasie jednego spaceru.
Trening ten hartuje poduszki łap psa i równomiernie rozwija jego mięśnie. Należy stosować ten trening wstępnie przez dwa tygodnie (rozruch), po 6 tygodniach można mówić o ugruntowaniu formy, aż do ósmego tygodnia, który powinien wypadać na tydzień przed zawodami.
Polecam zapisywać wszystkie informacje dotyczące treningu w codziennym kalendarzu. Informacje do odnotowania to: codzienna waga, typ pracy i długości czasu. Należy również odnotowywać - w jaki sposób pies wykonywał dane ćwiczenie - czy pracował z zapałem czy nie, jakie zastosowano medykamenty (odżywki itp.), jakie nieprawidłowości zaobserwowano. Ta dokumentacja zawiera wartościowe informacje pomagające uchwycić zależności pomiędzy uzyskanym efektem, a środkami i metodami, które do niego doprowadziły. W ten sposób wyławiamy to co najlepsze dla naszego psa.
Spore sukcesy przyniosło mi zastosowanie następującego zestawu do chain pullingu. Zakładamy psu szeroką obrożę (ok. 2 cale). Do obroży przymocowujemy sznur wykonany z grubej bawełny lub nylonu o długości ok. 5-6 stóp. Na jednym końcu sznura znajduje się masywny karabinek przypięty do obroży psa, na przeciwnym końcu znajduje się metalowe kółko o średnicy ok. 3 cali. Łańcuchy o różnej wadze przypinamy właśnie do tego kółka. Najlepiej zaopatrzyć się w sklepie żelaznym w trzy łańcuchy o wadze: 10.5 i 2 funty.

Do treningu sprinterskiego może służyć bieżnia, można wypracować go również trenując na otwartej przestrzeni lub stosując chain pulling. Sprinty mocno oddziałują na łapy psa więc przed przystąpieniem do treningu upewnij się, że są w dobrej kondycji i nie ma na nich żadnych zranień.
Ponieważ trening interwałowy jest bardzo wyczerpujący dla psa, pozostawiam go na później w moim programie. Łapy psa i tak nie są w stanie wytrzymać tak dużego obciążenia na dłuższą metę.
Wszystkie ćwiczenia i ich czas trwania powinny zostać dostosowane do indywidualnych cech psa. Na przykład , zdarzają się psy tak silne, że waga wymienionych przeze mnie zestawów łańcuchów może okazać się niewystarczająca, więc należy ją zwiększyć, aby osiągnąć odpowiednie rezultaty. Czasami trafiają się psy, które nie lubią pracy z łańcuchem więc należy zastąpić ten element innym ćwiczeniem. Zawsze należy dążyć do zastosowania ćwiczenia, które pies lubi i które sprawia mu przyjemność. Psy powinny cieszyć się treningami.
Nigdy nie doprowadzaj psa do stanu skrajnego wyczerpania. Kiedy pies jest zmęczony i z trudem łapie oddech to znak, że ma już dość pracy, a wykonany trening jest wystarczający. Lubię zakończyć trening tuż przed tym punktem. Następnie należy umożliwić psu ochłonięcie. Chwilę potem tyle wody do picia ile zechce (nie za szybko aby nie zwymiotował).
Często łączę różne ćwiczenia w jednym treningu. Należy przechodzić płynnie od jednego ćwiczenia do drugiego, w ten sposób praca przebiega w sposób ciągły z minimalnym okresem odpoczynku.

Częste zmiany ćwiczeń jak również miejsc w których trening się odbywa pozwoli psu na czerpanie radości z pracy. Psy lubią ciągłe zmiany w ćwiczeniach, wiec są ze wszech miar wskazane. Tak więc, "chain pulling" powinien się odbywać w miarę możliwości różnych miejscach.
Ilość pracy stopniowo zwiększa się, aż do punktu szczytowego, który powinien przypadać na tydzień przed zawodami. Zawsze daj psu dzień odpoczynku po twardym treningu, tak aby zdołał zregenerować organizm i aby nabrał sił. Po szczytowym treningu, praca powinna być jak najbardziej ograniczona w ostatnim tygodniu.
Lubię stosować "chain pulling", ponieważ zwiększa siłę mojego psa. W efekcie moje psy zazwyczaj okazywały się silniejsze od oponentów. Chodzenie z psem na smyczy również przyczynia się do wypracowania siły psa. Jednakże "chain pulling" jest znacznie skuteczniejszym i wydajniejszym ćwiczeniem. Psy zazwyczaj ciągną smycz przez pierwsze 10-20 minut po czym zaczynają iść obok trenera. Pies ciągnący łańcuch pracuje podczas całego spaceru.

Nie zmuszaj psa do biegania lub chain pullingu na asfaltowej drodze. Stosuj ten trening na drogach gruntowych albo na polach trawiastych. Uchroni to od zranień łapy twojego psa. Nigdy nie stosuj treningu siłowego w kolejnych następujących po sobie dniach. Praktyka ta może doprowadzić do uszkodzeń mięśni psa. Przeplataj trening siłowy z treningiem kondycyjnym lub z dniem odpoczynku.

Do spring pole używam nylonowego sznura z regulacją wysokości. Lina jest podzielona zawiązanymi na niej węzłami, które umieszczam w stalowym karabinku regulując wysokość. Lina nie powinna zawierać żadnych metalowych elementów na całej długości dostępnej dla zębów psa. Wysokość zawieszenia liny powinna być tak ustawiona, aby przednie łapy psa, były oderwane od ziemi podczas gdy pies trzyma w pysku linę i szarpie. Zmusza to psa do pracy szyją i tylnimi łapami.
Sprężyna zastosowana w spring pole powinna stawiać odpowiednio duży opór, ale nie tak duży, że powodowałby wyszarpnięcia liny z pyska psa, gdy ten ciągnie ostro do tyłu. Używam zwykłej sprężyny od drzwi garażowych. Sprężyna taka posiada odpowiednie właściwości i funkcjonuje w spring pole idealnie. Sprężynę taką można przymocować do konaru drzewa, albo do belki sufitowej w pomieszczeniach.

Dr Dimm

co o tym myślicie?

zajcer16

zajcer16

MK

dlaczego zatem przestałeś stosować?

zajcer16

MK

zajcer16